Ik vind het telkens weer zo fascinerend hoe de ouders van hoogbegaafde kinderen zo veel van zichzelf in hun kinderen herkennen. Je herkent zoveel zaken in de checklist rond hoogbegaafde volwassenen : het rechtvaardigheidsgevoel, de kritische houding, de vele solo projecten, … zo veel zaken waar je zo iets hebt van

“he, dat heb ik ook”

om dan, als het griezelige en overbeladen woord “Hoogbegaafd” op de radar komt zo snel mogelijk weg te duiken. Want nee – zeker niet hoogbegaafd ! Alles behalve dat.

Daarom eerst een aantal aandachtspuntjes :

1. Meer dan 50% van hoogbegaafdheid is genetisch bepaald dus – als je kind hoogbegaafd is, ’t Ja dan heb je best wel wat kans dat je mee zal delen in die brokken
2. … en nog belangrijker : hoogbegaafdheid is geen ziekte ! Geen afwijking. Vandaag kan nog als een belemmering aanvoelen maar dat hoeft het niet te zijn ! 

Stap 1 in het oplossen van een ‘probleem’ is het aanvaarden dat er een probleem is. In het geval van hoogbegaafdheid is het dan nuttig om de thema avonden te volgen rond hoogbegaafdheid. Als ouder kan je de volledige reeks best volgen.